Tο 1780 τα Επτάνησα τελούσαν υπό Ενετική κυριαρχεία. Η καθημερινή ζωή ήταν δύσκολη στα χωριά της Κέρκυρας αλλά της πόλης είχε καλυτερεύσει πάρα πολύ. Ήταν τα πανέμορφα κτίρια που έδιναν ένα κοσμοπολίτικο αέρα και αρχοντιά, ήταν και το εμπόριο που έκανε την πόλη να μοιάζει ιδανικός τόπος διαμονής! Στο λιμάνι υπήρχε πάντα προσφορά εργασίας για όλους. Πλούσιοι ευγενείς, πηγαινοερχόταν, απολάμβαναν την βόλτα τους, κυρίες με σπουδαίες φορεσιές ανεβοκατέβαίναν στην επάνω πλατεία από τα Μουράγια...Μικροπωλητές παντού αχθοφόροι ντελάληδες.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΡΑΘΥΡΟΥ
Στο λιμάνι της Κέρκυρας έμελλε να συναντήσει ο Σιόρ Σταματελλόπουλος Κάσσαρης , τον άνθρωπο που θα του άλλαζε την ζωή. Που θα του άπλωνε το χέρι, και θα τον έκανε τον μέλλοντα κληρονόμο του!!!
Φτάνοντας στο λιμάνι ο μεγαλοκτηματίας Σταματελλόπουλος Κάσσαρης, έψαχνε ένα χέρι να παραδώσει το γεροδεμένο του άλογο για να του το φροντίσει όση ώρα θα παράμενε στην πόλη για τις δουλειές του! Ένας όμορφος νέος, περίπου 25 χρόνων προσφέρθηκε με ενθουσιασμό να εργαστεί για αυτόν και να το κάνει με χαρά.
Ο νέος ονομαζόταν Χρόνης Μπολέτσης και μόλις είχε φτάσει από το Παλαιοχώρι Συρράκου Ιωαννίνων..Βρέθηκε εκεί για να δουλέψει, να ξεφύγει από την Τουρκοκρατούμενη πατρίδα του. Είχε έρθει με τον αδελφό του Γεώργιο αλλά ερχόταν η ώρα που θα χώριζαν οι δρόμοι τους. Καταγώμενος από καλλιεργημένη οικογένεια με γνώση γραφής και ανάγνωσης. Ήξερε καλά από άλογα και με χαρά το περιποιήθηκε μέχρι την ώρα που το παράδωσε στον ιδιοκτήτη του! Μια γενναιόδωρη πληρωμή, μια θερμή χειραψία και οι δυο άντρες συστήθηκαν !
-Έκανες σπουδαία δουλειά νέε μου μπράβο, πως ξέρεις τόσο καλά από άλογα ;
-Λατρεύω τα άλογα, μου αρέσει να τα περιποιούμαι και να τα ιππεύω! Απάντησε ο σεμνός νέος.
Από τότε όταν ο Σιόρ Κάσσαρης κατέβαινε στην πόλη έβρισκε τον νεαρό Χρόνη και κουβέντιαζαν.
Ήταν ενθουσιασμένος ο μεγαλοκτηματίας και έβλεπε ότι ήταν άξιος ο μικρός αλλά έπρεπε να βρει τρόπο να τον κρατήσει κοντά του.
Στο μυαλό ενός ηλικιωμένου πατέρα που έχει μια μονάκριβη κόρη. .είναι πάντα ένας καλός γαμπρός. Η κόρη του είχε μια διαφορετικότητα
από τα αλλά κορίτσια και δεν είχε καταφέρει να την παντρέψει ακόμη. Είχε γεννηθεί χωρίς μαλλιά. ..Κάποιου είδους γενετική ανωμαλία, αλωπεκίαση ή κάτι τέτοιο! Αυτό ήταν ο μεγάλος καημός για τον πατέρα. ..
Στο πέτρινο σπιτάκι στην εξοχή δίπλα στο νερό της λίμνης, και τα τρεχούμενα καθαρά νερά των πηγών, έμενε η όμορφη κατά τα άλλα κόρη και φρόντιζε τα κτήματα και τους εργάτες της.
Το σπιτάκι το είχε κτίσει ο πατέρας της το 1760 για να απομακρυνθεί από το χωριό της, την Παλαιά Περίθεια .Ίσως να ήταν επιθυμία της ίσως από προτροπή του πατέρα της. Εκεί ζούσε μέσα στα λούλουδα του πανέμορφου λόφου με τα φρουτόδεντρα της, τον κήπο της και είχε φτάσει στα 39 χρόνια! Ζούσε ευτυχισμένη και ξένοιαστη!
Μόνο δικούς της ανθρώπους έβλεπε και είχε πια διαγράψει το όνειρο που έχει κάθε κορίτσι για τον ερχομό του βασιλόπουλου!
Στο ισόγειο κτίσμα, του σημερινού σπιτιού που το ονόμασα Σιόρρα Αντζελίνα προς τιμή της, υπάρχει ένα στενόμακρο μικρό παράθυρο, ανατολικά!!! Από εκεί ο ήλιος της Ανατολής σε ξεσηκώνει το πρωί, σε προδιαθέτει για μια χαρούμενη μέρα! Έξω από αυτό το παράθυρο υπήρχε το μονοπάτι που συχνά κάλπαζαν τα άλογα των περαστικών! Καλημέριζαν την Αντζελίνα και έφευγαν !!!!
Ο Χρόνης αυτήν την καλοκαιρινή μέρα είχε προσκληθεί από τον μέλλοντα πεθερό του, να γνωρίσει το υποστατικό του, όλα τα αγαθά που θα του έδινε, τα διαλεκτά του άλογα, που φυσικά θα γινόταν δικά του μόνο αν παντρεύονταν την Αντζελίνα.
Από το ανοικτό παράθυρο, οι δύο τους για πρώτη φορά αντάλλαξαν χαιρετισμό κοιτάχτηκαν στα μάτια και ερωτεύτηκαν. Έτσι από την πρώτη ματιά!!! Έγιναν αχώριστο ζευγάρι και απέκτησαν τρία παιδιά που στην συνέχεια ανάπτυξαν τις δικές τους οικογένειες. Το Σιόρρα Αντζελίνα έγραψε την δική του ιστορία πριν από 235 χρόνια που καθόρισε την ζωή πολλών απογόνων της οικογένειας Μπολέτση. Στην κατασκευή του κήπου ένα χάλκινο νόμισμα που ονομάζεται γαζέτα δυο σολδίων, εμφανίστηκε λες και ήθελε να επιβεβαιώσει τα όσα ήξερα από τους ανθρώπους που κράτησαν το αρχείο του παππού Σταμματέλου Μπολέτση δισέγγονου του Χρόνη Μπολέτση. Σύζυγος του ήταν η δεύτερη Αγγελική του σπιτιού, η Αγγελική Μαυρομάτη από την γνωστή σπουδαία οικογένεια από το Σκριπερό της Κέρκυρας. Ήταν και αυτός περήφανος για την καταγωγή του και έλεγε και ξανάλεγε σε όλους τους νεότερους την ιστορία για ναμην ξεχαστεί! Φύλαξε ως την τελευταία του στιγμή ως θησαυρό όλα τα κειμήλια ώσπου τα παρέδωσε στον πατέρα μου Έκτoρα Μπολέτση.
Το νόμισμα είχε στην μια όψη του,το σύμβολο της Βενετικής κυριαρχίας ένα λιοντάρι με φτερά! Στην άλλη έγραφε Dalma et Alban και San Marco Venice! Εύρημα μηδαμινής χρηματικής αξίας αλλά μεγάλης συναισθηματικής, μιας και κουβαλάει την ιστορία και τα μυστικά της ζωής.
Χωρίς δεύτερη σκέψη έγινε το οικόσημο της βίλας και έμβλημα μας! Έπειτα από προσεκτική έρευνα του γιου μου Έκτωρα στο διαδίκτυο, το νόμισμα κόπηκε στην πλατεία του Άγιου Μάρκου της Βενετίας για να κυκλοφορήσει στην Αδριατική θάλασσα μέχρι τις Δαλματικές, Αλβανικές ακτές. Έτος κοπής 1664!
Η παρουσίαση των αντιγράφων των συμβολαίων επιθυμώ να γίνει αργότερα, μαζί με άλλα οικογενειακά κειμήλια σε ένα μικρό ιδιωτικό χώρο. Η συλλογή από φωτογραφίες που υπάρχει στον επάνω όροφο του σπιτιού, είναι κομμάτι της ιστορίας του νησιού και της οικογένειας μου.
Όλα τα ευρήματα του παλιού ισογείου κτίσματος είναι άνευ χρηματικής αξίας και εκτίθενται στο σκεπαστό μπάρμπεκιου του κήπου. Το χαλινάρι του αλόγου, οι πυροστιές, το χάλκινο ταψί, και μια γκαζιέρα, το σίδερο του κάρβουνου και μια ζυγαριά βρίσκονται μέσα στο σπίτι. Η μητέρα μου Θεοδώρα Μπολέτση το γένος Πουλιάση αφιέρωσε πολλά χρόνια για την καλλιέργεια του ελαιώνα και με κάθε καιρό βοσκοπούλα στα πρόβατα της πηγαινοερχόταν με τα πόδια, στο άλλο μας σπίτι στο χωριό! Μερικά πράγματα από τα καθημερινά εξαρτήματα για την παραγωγή τυριού και την ρόκα της που έγνεθε έχω επίσης διατηρήσει στο τραπέζι βιτρίνα του σαλονιού.
Την βαριά σιδερένια πόρτα που έκλεινε το σπίτι και την 100 χρόνων αντλία νερού έχω κρατήσει στον κήπο. Αυτά για την ιστορία του Σιόρρα Αντζελίνα.
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΠΟΛΕΤΣΗ
Συλλογή από φωτογραφίες που υπάρχει
στον επάνω όροφο του σπιτιού, κομμάτι
της ιστορίας του νησιού και της οικογένειας Μπολέτση
ΝΟΜΙΣΜΑ ΓΑΖΕΤΑ - ΟΙΚΟΣΗΜΟ
Χάλκινο νόμισμα που ονομάζεται Γαζέτα.
Το νόμισμα είχε στη μια όψη του το σύμβολο της Βενετικής Κυριαρχείας
ένα λιοντάρι με φτερά! Στην άλλη έγραφε Dalma et Alban και San Marko Venice!
Εύρημα μηδαμινής χρηματικής αξίας αλλά μεγάλης συναισθηματικής, μιας και
κουβαλάει την ιστορία και τα μυστικά της ζωής.
Χωρίς δεύτερη σκέψη έγινε το οικόσημο της βίλας και έμβλημά μας!
Έπειτα απο προσεκτική έρευνα του γιού μου Έκτoρα στο διαδύκτιο,
το νόμισμα κόπηκε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου της Βενετίας για να κυκλοφορίσει
στην Αδριατική θάλασσα μέχρι τις Δαλματικές, Αλβανικές ακτές.
Έτος κοπής 1664!
ΓΕΝΕΟΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΠΟΛΕΤΣΗ
Γενεολογικό δέντρο οικογένειας απο 1780 και μετά!
Ο Χρόνης Μπολέτσης είναι ο πρώτος πρόγονος στην Κέρκυρα.
ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΑΝΤΙΝΙΩΤΗ
Αν ρωτήσετε τους επισκέπτες της Κέρκυρας για τη λιμνοθάλασσα Αντινιώτη, πιθανότατα θα σας πουν ότι δεν έχουν ιδέα. Και αναρωτιέται εύλογα κανείς: Κέρκυρα έξω από το Λιστόν ή την Παλαιοκαστρίτσα δεν υπάρχει;
Κι όμως η λιμνοθάλασσα Αντινιώτη είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά τοπία στην Κέρκυρα, με εξαιρετικά ευαίσθητο αλλά και πολυποίκιλο οικοσύστημα. Βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του νησιού, στο δήμο Θιναλίων, μετά την παραλία του Αλμυρού και του Άγιου Σπυρίδωνα.
Η λιμνοθάλασσα Αντινιώτη καταλαμβάνει συνολική έκταση 400 περίπου στρεμμάτων και αποτελείται από το έλος Κουνουφάδι και την κυρίως λιμνοθάλασσα και είναι ένα μέρος γεμάτο αγριολούλουδα και καλαμιές, καθώς και υδρόβια φυτά που δε συναντά κανείς σε κανένα άλλο σημείο των Επτανήσων.
Η ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΑΝΤΙΝΙΩΤΗ - ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ
Η λιμνοθάλασσα Αντινιώτη προστατεύεται από τη συνθήκη Natura 2000 λόγω της ιδιαιτερότητάς της αλλά και γιατί προσφέρει καταφύγιο σε πολλά είδη πουλιών.
Οι επιστήμονες που εργάζονται στην περιοχή και παρακολουθούν το οικοσύστημα έχουν καταγράψει πάνω από 90 είδη αποδημητικών πουλιών, ερωδιούς, κορμοράνους, πάπιες, νεροχελώνες, ποταμοχελώνες και λαφίτες – ένα είδος ερπετού.
Το πιο σπάνιο είδος που συναντά κανείς στην περιοχή είναι η βίδρα ή σβίδρα όπως την αποκαλούν οι Κερκυραίοι και που ζει σε μεγάλους πληθυσμούς στην λιμνοθάλασσα. Σύμφωνα με τον Σταμάτη Γκίνη Βιολόγο- Ιχθυολόγο η βίδρα ζει στην λιμνοθάλασσα του Βουθρωτού στην Αλβανία κι από εκεί περνάει κολυμπώντας το θαλάσσιο στενό κι έρχεται στην Κέρκυρα κυρίως στην λίμνη Αντινιώτη. Η παρουσία της δεν είναι αισθητή από τον άνθρωπο καθώς είναι ένα άγριο ζώο που βγαίνει από την φωλιά της νωρίς το πρωί κι αργά το απόγευμα όμως υπάρχουν ίχνη που δηλώνουν ευτυχώς την ύπαρξή της.
Στη λιμνοθάλασσα Αντινιώτη μπορεί να βρει κανείς δεκαέξι διαφορετικά είδη ορχιδέας – ο τόπος είναι κατάφυτος από λουλούδια και άγρια βλάστηση και προσφέρει εξαιρετικό τοπίο για χαλαρές βόλτες, φωτογραφίσεις ακόμα και πικνίκ αν είναι κανείς προσεκτικός.
Η λιμνοθάλασσα φημίζεται επίσης για το μεγάλο της ιχθυοτροφείο. Επιστρέφοντας στην πόλη της Κέρκυρας σίγουρα μπορείτε να βρείτε κάποιο ταβερνάκι με φρέσκο ψάρι από τη λιμνοθάλασσα.
ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΣΤΑΜΑΤΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΣΣΑΡΗ
Το αρχοντικό του άρχοντα Σταματελλόπουλου Κάσσαρη,
Μεγαλοκτηματία στην Παλαιά Περίθεια
Με το μοναδικό ηλιακό ρολόι!
ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΠΕΡΙΘΕΙΑ
Εγγεγραμμένη οικογένεια στα εκκλησιαστικά βιβλία
του Αγίου Ιακώβου Περίθειας
Σταματελλόπουλος Κάσσαρης και γαμπρός Χρόνης Μπολέτσης.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗ - ΣΤΑΜΑΤΕΛΛΟΣ ΜΠΟΛΕΤΣΗΣ
Η γιαγιά Αγγελική Μαυρομμάτη και ο παππούς
Σταματέλλoς Μπολέτσης.
ΣΤΑΜΑΤΕΛΛΟΣ ΜΠΟΛΕΤΣΗΣ - ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗ
Τα παιδιά Στέφανος - Έκτoρας - Ελένη
Καφέ Γυαλί λιμάνι Κέρκυρας 1939
